Η ψυχική υγεία ορίζεται ως μια κατάσταση ευημερίας στην οποία κάθε άτομο συνειδητοποιεί τις δυνατότητές του, αντιμετωπίζει τις φυσιολογικές πιέσεις της ζωής, εργάζεται παραγωγικά και γόνιμα, και είναι σε θέση να συνεισφέρει στην κοινότητά του (WHO, 2014). Τα προβλήματα ψυχικής υγείας των παιδιών αυξάνονται τις τελευταίες δεκαετίες. Περίπου το 20% των μαθητών αντιμετωπίζουν δυσκολίες ψυχικής υγείας. Η κατάθλιψη αποτελεί πρωταρχικό παγκόσμιο ζήτημα υγείας μεταξύ των εφήβων, με την αυτοκτονία να αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη αιτία θανάτου εφήβων (WHO, 2015). Οι μισές από τις δυσκολίες ψυχικής υγείας αρχίζουν πριν από την ηλικία των 14 ετών. Το γεγονός αυτό  υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη πρώιμης παρέμβασης, με τα σχολεία να παρέχουν μια μοναδική ευκαιρία για την προαγωγή της ψυχικής υγείας των μαθητών σε μικρή ηλικία και σε σημαντικά στάδια της ανάπτυξή τους. Τα σχολεία αποτελούν ένα ιδανικό περιβάλλον για την προαγωγή της ψυχικής υγείας παιδιών και εφήβων, παρέχοντας την ευκαιρία να βοηθηθούν μεγάλες ομάδες παιδιών στα καίρια στάδια της γνωστικής, συναισθηματικής και συμπεριφορικής τους ανάπτυξης (Weare, 2000).

Μολονότι πραγματοποιήθηκαν αρκετές πρωτοβουλίες με στόχο τη μείωση προβλημάτων ψυχικής υγείας στο σχολείο κατά την τελευταία δεκαετία, μια ανασκόπηση των σημερινών εκπαιδευτικών εθνικών πολιτικών σε πολλές χώρες της ΕΕ αποκαλύπτει μειωμένο ενδιαφέρον για την προαγωγή της ευημερίας στα σχολεία καθώς και έλλειψη εμπειρικά τεκμηριωμένων προγραμμάτων για την προαγωγή της ψυχικής υγείας στα σχολεία (Ευρωπαϊκή Ένωση, 2016).